Al twintig jaar creëert George Livissianis met zijn team strakke interieurontwerpen vanuit zijn studio in Sydney, Australië. Hij is een echte design-expert en regisseert interieurs van hotels, restaurants, woningen en winkels. In veel ontwerpen combineert George onbewerkte materialen met stijlvolle details. Zo ook in zijn eigen studio, waarvan de renovatie in 2019 begon.
Een uitdaging, want hij moest extreem efficiënt om zien te gaan met de beperkte ruimte. Twee jaar later was het af: een serene, inspirerende werkplek, waarin taatsdeuren een hoofdrol spelen. Vier stuks, om precies te zijn. In deze twaalfde editie van Opening Up nemen we een kijkje in de creatieve uitvalsbasis van George Livissianis.
Spelen met ruimte
George’s taak als interieurarchitect: het maximale uit ieder vertrek halen. ‘We laten in ere wat er al staat, namelijk het gebouw en de omgeving. Vanuit daar ontwerpen we een interieur dat de identiteit van de plek accentueert.’ Voor zijn eigen studio bleek dat nog best ingewikkeld.
George: ‘Onze werkplek is smal, lang en loopt spits toe. Dat hebben we in de ontwerpfase uitgebreid meegewogen. Door veel daglicht toe te laten, spiegels tactisch in te zetten én stijlvolle deuren te plaatsen, hebben we maximale ruimte gecreëerd. En doordat we van taatsdeuren gebruikmaken, hoeven we geen kostbare oppervlakte op te offeren voor nissen of kozijnen.’
Dicht bij de werkelijkheid
‘Ik hou van echte dingen. Daarom zoek ik in m’n ontwerpen altijd spanning en tegenstellingen op – daar loop je in het dagelijks leven immers ook tegenaan. Dat doen we bijvoorbeeld door natuurlijke en kunstmatige materialen te combineren. Door contrast in texturen en elementen te zoeken, gaat een ruimte pas echt ademen.
Vóór de renovatie hadden we al veel hout in de studio. In het nieuwe design hebben we dat nagebootst: voor het terras en de gevel, maar ook in het atelier zelf. Dat levert, samen met het koele, strakke beton, een mooie symbiose op.’
Sierlijk en sober
George koos ervoor om op het terras veel details en versieringen te behouden. ‘Maar als je binnenkomt, valt op dat de decoratieve elementen steeds meer verdwijnen en plaatsmaken voor rust. Geen plinten of sierlijsten, maar strakke lijnen en sobere materialen. Cruciaal, om het geheel ruimtelijk te houden.’
En dat gebrek aan plinten is best bijzonder. Want organische materialen – van nature niet symmetrisch – in een perfecte lijn in elkaar laten doorlopen? Dat is niet zo eenvoudig. ‘Om dat voor elkaar te krijgen, plaatsten we verzinkte platen om afstand te creëren tussen de muur en de vloerplaten. De vloer legden we daarbovenop, en sneden we bij om ‘m precies de juiste vorm te geven.’
Design-Tetris
De renovatie had vaak veel weg van een geometrische puzzel. ‘Als je een vertrek hebt dat niet vierkant is, maar spits toeloopt, brengt een zachtere hoek lucht en ruimte. Introduceer je een hoek van 90 graden, dan conflicteert die met de rest van de kamer. Daarom plaatsten we de wenteltrap, die een ronding introduceert.
Op dezelfde manier zochten we voor iedere scherpe hoek een curve, om ‘m te verzachten.’ George zoekt keer op keer de balans tussen ruwheid en nuance. ‘Bijvoorbeeld in het schrijnwerk, maar ook in de gebruikte deuren én geplaatste taatssystemen.’
Naadloos taatssysteem
De zoektocht naar een taatsscharnier dat recht doet aan zijn ontwerp, leidde George naar FritsJurgens. ‘Om het geheel kloppend te maken, hadden we een taatssysteem nodig dat even elegant is als de rest van het interieur. De scharnieren van FritsJurgens zorgen ervoor dat de deurpanelen naadloos overgaan in de wanden, en werken perfect voor betonnen én houten constructies.
Zo houden we in ieder vertrek en door het hele gebouw een naadloze samenhang vast, tussen de deuren en de overige elementen. Of het nu om de gespiegelde deur gaat die de studio in tweeën deelt, of de meer bescheiden kantoor- en badkamerdeuren.’
Nuchter en normaal
George is enorm trots op het pand dat hij zijn nieuwe werkplek mag noemen. Toch houdt de maker niet zo van publiciteit en laat hij veel liever het werk voor zich spreken. Deze studio? Vooral bedoeld als inspirerende werkplek, en visitekaartje richting zijn gasten. ‘We voelen ons echt bevoorrecht om hier te mogen werken.
Ik geniet ervan om klanten en collega’s hier uit te nodigen, en te zien hoe ze reageren. Ik zal nooit van de daken schreeuwen hoe goed we zijn, maar ik geef toe: het geeft veel voldoening om te zien hoe mensen hier hun ogen uitkijken.’
